چهارشنبه سوری

لعنت به این سیاست و سیاست بازی که امسال چهارشنبه سوری ایرانی های تورنتو رو به دو دستگی کشوند و باعث شد بر خلاف سال های گذشته که همه توی پارک سانی بروک یا لزلی پارک (یا به قول ایرانی ها پارک ملت!) جمع می شدن، عده ای در میدان "مل لست من" جمع شن و عده ای در جای همیشگی. پارسال که با بچه ها رفتیم برای شرکت در مراسم چهارشنبه سوری، بی خبر از همه جا رفتیم دور یک آتیشی که از همه بزرگتر بود و جمعیت بیشتری هم دورش بودن و بزن و بکوب بیشتری هم داشت. غافل از اینکه جمع، جمع ورشکسته های سیاسی است! وقتی اسم ارتش آزادیبخش به گوشم خورد تازه فهمیدم قضیه چیه و رفتیم سراغ یه آتیش دیگه که کمی دورتر بود اما اون هم پررونق. گروه های مختلف سیاسی بودن و هر کدوم هم آتیش خودشونو داشتن. از سلطنت طلب ها گرفته تا کمونیست ها. بیشتر به یک میتینگ سیاسی شبیه بود تا یک مراسم باستانی! امسال برای پرهیز از همین مشکلات و خصوصاً از اونجا که گروه های دانشجویی دانشگاه های تورنتو طبق اساسنامه هاشون فعالیت سیاسی نمی کنن، خواسته بودن این مراسم غیر سیاسی برگزار بشه. از طرفی بعضی از گروه های سیاسی همچنان به بهره برداری سیاسی از این برنامه تأکید داشتند(قضیه شو توی شهروند می تونین بخونین) از طرفی پلیس تورنتو هم خواستار روشن شدن تکلیف این برنامه شده بود که بالاخره سیاسیه یا نیست. (آخه اینا
واقعاً نمی تونن بفهمن که ما ایرانی ها مجلس ختنه سورونمون هم آخرش به سیاست می کشه!) بالاخره نتیجه این شد که مجوز برگزاری چهارشنبه سوری با برنامه ریزیه گروه اینترنتی یاهویی! Toronto Iranian در "میدان مل لست من" گرفته شد البته بدون آتیش! به جای پریدن از روی آتیش، آتیش بازی جایگزین شده بود. با وجود باد منجمد کننده ای که میومد و دمای هوا رو به 10 درجه زیر صفر رسونده بود، جمعیت زیادی هم اومده بودن. بیتشر به رقص و پایکوبی و کمی هم آتیش بازی گذشت. طبق معمول نیروهای پلیس تورنتو هم برای حفظ نظم حضور داشتند. اگرچه قرار بود برنامه غیر سیاسی باشه اما در سخنرانی های نسبتاً(!) کوتاه اول برنامه اشاره هایی به آرزو برای ایران دموکراتیک و آزاد شد. آقای زرهی سردبیر و مدیر مسئول هفته نامه شهروند (نشریه وزینی که البته گرایش های کاملاً واضح چپ داره) هم سخنرانی کوتاهی کرد و از مخالفت حاکمان ایران با چهارشنبه سوری و شادی مردم سخن گفت. خانمی هم اعلامیه های حزب کمونیست کارگری رو پخش می کرد که یکیش رو هم به من داد. البته ناگفته نماند که وقتی مجریان از حاضرین برای رقص روی سن دعوت می کردند ار چند نفری که قصد داشتند با در دست داشتن پرچم های کوچک ایران با نقش شیر و خورشید برقصند خواستند پرچم هاشونو روی سن نیارن. رئیس پلیس شهر ریچموندهیل (از شهرهای زیر مجموعه کلان شهر تورنتو) هم این مراسم رو تبریک گفت و اشاره به برسمیت شناختن 21 مارس به عنوان نوروز، سال نوی ایرانی در ریچموهیل کرد. (طرح به رسمیت شناختن نوروز و اضافه شدنش توی تقویم به پارلمان آنتاریو هم رفته که همه ایرانی ها امیدوارن تصویب بشه.)

از اونجا که چهارشنبه سوری بدون پریدن از روی آتیش اصلاً حس چهارشنبه سوری به آدم نمی ده تصمیم گرفتم سری هم به برنامه دوم بزنم. با مترو نیمی از راه رو هم رفتم اما چون سرمای وحشتناک رمقم رو گرفته بود از خیرش گذشتم و از نیمه راه برگشتم.

اخبار ساعت 11 شب کانال CityTV گزارشی از برنامه پارک لزلی نشون داد و روزنامه های صبح روز بعد هم اخبار هر دو برنامه رو منعکس کردند که عکس هاشو می بینید. عکسی که پلاکارد مراسم رو روی سن نشون میده از همون گروه اینترنتی روی سایت یاهوست. صفحه اول روزنامه مترو تورنتو هم عکسی از "پونه شیخ الاسلامی" رو چاپ کرده بود در حالی که توی مراسم به بچه ها بادکنک میده. محمد شیخ الاسلامی کسیه که این گروه اینترنتی رو که الان بیشتر از 300 عضو داره راه انداخته. پونه و محمد از طریق همین گروه با هم آشنا شدند و چند ماه پیش با هم ازدواج کردن.

----------------------------------------------------
پ.ن:

• سری به این لینک بزنید و ببینین نمودار زیست آهنگتون برای سال آینده چطوره. نمی دونم چقدر پایه علمی داره. متأسفانه اشاره ای به منابع علمیش نکرده. اما اگه درست باشه خیلی جالبه. نمودار چرخه جسمی، حسی و ذهنی فروردین 85 برای من تقریباً روی هم منطبق میافته که نمی دونم معنی اش خوبه یا بد! احتمالاً جسم و حس و ذهنم هر سه تا با هم در چند روزی به اوج می رسند و چند روزی هم به کل تعطیلند!
• گنجی رو فراموش نکنیم. باید فردا گنجی آزاد شه.نوشته ابطحی رو در این مورد بخونین.

• ساکنین تورنتو: از راهپیمایی ضد جنگ روز شنبه درسالگرد جنگ عراق فراموش نکین. از این سایت می تونین برنامه این راهپیمایی ها رو در شهرهای مختلف آمریکا و اروپا پیدا کنین.
• گزارش شماره جدید شهروند از مراسم و عکس پلیس های ایرانی بین پلیس های حاضر در مراسم