پاییز این شهر گویا دو سه هفتهای بیشتر عمر نداره. اونقدر کوتاه که حتی به برگهای درختها فرصت کافی برای زرد شدن هم نمیده! پاییز کوتاهی که امسال در وینیپگ دیدم هرچند خیلی کوتاه بود، اما رنگارنگترین پاییزی بود که به عمرم شاهدش بودم. چند روزیه که هوا حسابی سرد شده و دو - سه برف سبک هم آمده. باد شدیدی میاد که تقریباً برگی به درختها باقی نذاشته. زمستون سختی در پیشه.
دوشنبهای که گذشت، روز شکرگذاری کانادایی (Thanksgiving) بود. یکی از استادهای گروه، استادها و تعدادی از دانشجوها رو برای یک مهمونی شام خونهاش دعوت کرده بود که من هم دعوت بودم. با یکی از مهمونها که یک کانادایی بودصحبت میکردم. میگفت سال 1999 وینیپگ یک رکورد سرما داشته. 45 روز متوالی در هوای چهل درجه زیر صفر!! میپرسید برای زمستون آماده شدی؟! هرکسی میفهمه تازهواردم سوالهای مشابه میپرسه و بد از اینکه بدجوری ته دل آدمو خالی میکنن، میگن چیزی نیست! خیلی هم سخت نیست! البته پیشبینی چنین شرایطی زیاد هم سخت نیست. وقتی اتوبوسها هر 150-200 متر ایستگاه دارن و تقریباً همه ساختمونهای دانشگاه منیتوبا با تونل از زیر زمین به هم وصل هستن و دهم اکتبر اولین برف به زمین میاد، میشه حدس زد چه زمستونی در پیشه!
از اینجا بقیه عکسهای پاییز هزار رنگ وینیپگ رو تماشا کنین تا به زودی عکسهای وینیپگ یخزده رو هم آماده کنم!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
توضیحی درباره مستند فرزندانقلاب
--> همانطور که بارها توضیح دادهام این مستند محصول بیبیسی فارسی است و نقش من همانطور که در تیتراژ فیلم آمده محقق و یکی...
-
در اپیزود ششم گفتم که پادکست ساختن کار پر زحمت و پرهزینهایست و از آنجایی که تصمیم دارم تا جایی که ممکن است اسپانسر و تبلیغ تجاری قبول...
-
این اپیزود رادیو دستنوشتهها ویژه روز جهانی پادکست است. در این قسمت صدای کسی که با ابداع RSS حق بزرگی بر گردن وبلاگ و پادکست د...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟