امسال دویستمین سالگرد جنگی بین کانادا و آمریکاست که کانادا از آن پیروز بیرون میآید. این سالگرد با تبلیغات زیادی با افتخار به کاناداییها یادآوری میشود. این را تا اینجا داشته باشید تا دوباره برگردیم سراغش.
چند روزی برای شرکت در یک کنفرانس در اتاوا بودم. سفر قبلی، شش سال پیش بود که نصف روز بیشتر در شهر نبودم و به جز پارلمان هیچ جای دیگری را ندیدم. اما اینبار فرصت خیلی بیشتر بود. اوتاوا را شهری مهربان و با هویتی مشخص دیدم و به نظرم اگر زمانی بخواهم شهری را برای زندگی انتخاب کنم، اتاوا انتخاب اولم باشد.
یکی از جاذبههای تاریخی و توریستی اوتاوا کانالی است که رودخانه اوتاوا را به دریاچه آنتاریو در کینگستون متصل میکند. کانال "ریدو" در واقع یک پروژه نظامی بوده که به منظور آمادگی و پیشگیری از حمله مجدد آمریکاییها بعد از جنگ 1812 ساخته میشود. هرچند تنش بین دو کشور بعد از پایان ساخت این کانال که هفت سال طول میکشد فروکش کرده و کانال در واقع کاربرد بازرگانی پیدا میکند. به خاطر وجود اختلاف سطح در بعضی قسمتهای مسیر کانال در مرکز شهر اتاوا، این کانال به صورت پلکانی ساخته شده، طوری که طول هر پله مناسب اندازه یک کشتی جنگی بخار در آن زمان باشد. دریچههایی آب جلوی هر پله را سد میکنند که به این دریچهها قفل میگویند. وقتی سطح آب بالا میآید یک دریچه را باز میکنند و کشتی یک پله جابجا میشود(+). در طول 123 مایلی این کانال، 47 قفل وجود دارد. کانال از 16 دریاچه در مسیرش رد میشود و کشتیهایی با طول 27 متر میتوانند از این کانال عبور کنند. اگرچه زمانی که من آنجا بودم ندیدم دریچهها را باز و بسته کنند، اما ظاهرا کانال به همان شکل اولیه با دریچههایی که با زور دست میچرخند هنوز مورد استفاده قرار میگیرد. باید اعتراف کنم که دیدن چنین نبوغی از کاناداییهای دویست سال پیش حیرتزدهام کرد. بماند که این کانال با زوربازوی مهاجران ایرلندی ساخته شده که چندهزار نفر از این کارگران به دلیل ابتلا به مالاریا جان خود را از دست میدهند. گفته میشود جنازهها همانجا در سطح کانال یا دیوارههای آن دفن شدهاند.
این کانال بین ساختمان پارلمان کانادا و ساختمان فعلی سفارت آمریکا واقع شده است. ساختمان سفارت آمریکا در سال 2000 در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون ساخته شده و به نام او هم افتتاح میشود. آمریکاییها مدعیاند که معماری این ساختمان نماد صلح بین دو کشور است اما کاناداییها معتقدند ساختمان سفارت شبیه یک کشتی جنگی است که یک هواپیمای جنگنده در حال نشستن(یا بلند شدن) از روی آن است. این کشتی جنگی به موازات کانال و بین خیابانهای ساسکس و الکساندر قرار دارد. پلاکاردهای یادمان جنگ 1812 یعنی جنگی که در آن آمریکا از کانادا شکست میخورد روی تمام تیرهای چراغ برق خیابان ساسکس نصب شده است. پسر جوانی که راهنمای تور بازدید از زندان کارلتون اوتاوا بود (که داستان این تور و این زندان را باید جداگانه تعریف کنم) وقتی به ساختمان سفارت رسیدیم گفت این گیاهی که میبینید در حاشیه سفارت آمریکا روییده گیاهی است که کاناداییها در قبرستانها میکارند و معتقدند که جلوی بیرون آمدن ارواح شیطانی را از قبرستان میگیرد و با شیطنت خاصی اضافه کرد که من نمیدانم که آیا این گیاه عمدا اینجا کاشته شده و یا صرفا اتفاقی است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟