این مطلب از وبلاگ قدیمی دستنوشته ها به این صفحه منتقل شده است.
اولين تجربه از سينما رفتن در بلاد كفار رو به ديدن فيلم الكساندر آخرين كار اليور استون اختصاص پيدا كرد. سينما كه واقعا سينما بود، صفحه عريض و صدا استريو دالبي ساراند. فيلم هم كه روايت اليور استون از زندگي اسكندر مقدوني بود. فيلم از نظر ساختار و دكور و سياهي لشگر و جنگ‌هاي امپراطوري ايران (پرشيا) و روم فوق‌العاده باشكوه بود. اما طبق معمول از اونجايي كه تاريخ و فرهنگ باستاني ما بيست و پنج شش ساله يتيم شده، اين آمريكا‌يي ها توي هاليوودشون هر چي خواسته بودن از تاريخ نشون دادن. سپاه روم (اسكندر) خيلي با شكوه اما سپاه ايران نه چندان. ايراني‌ها و خصوصاً داريوش بيشتر شبيه عرب‌ها نشون داده مي‌شد و از جنايت‌هاي اسكندر در ايران و خصوصاً آتيش زدن تخت جمشيد هيچ چيزي نه نشون داده شد و نه حرفي زده شد. اما بابل و كاخ‌هاش انصافاً باشكوه و قشنگ ساخته شده بود. ضمناً معلوم شد كه اين اسكندرخان هم Gay تشريف داشتن و كلي حرص زنشو كه يك شاهزاده ايراني بوده در‌مي‌آورده!اين فيلم مخالفت‌هاي زيادي به دنبال داشت. عده‌اي از متعصبين تاريخ غرب كه اسكندر رو نماد يك رهبر تاريخي براي خودشون مي‌دونن به نمايش صحنه‌‌هايي كه نشون مي‌داد اسكندرخان همجنس باز تشريف داشتن، اعتراض كردن كه اين توهين آميزه. از طرفي عده‌اي از زرتشتيان ايراني‌الاصل كه سال‌ها قبل به هندوستان مهاجرت كردن و در اونجا به پارسي معروفند، از اينكه نماد مقدس زرتشتيان يعني نشان فروهر در آگهي‌هاي اين فيلم بصورت پس‌زمينه قرار گرفته به فيلم معترض بودن.(براي اطلاعات بيشتر اينجا رو فشار بدين!). شنيدم عده‌اي از ايراني‌هاي مقيم آمريكا هم به تحريف تاريخي فيلم اعتراض كردن. اما دريغ از صدايي رسمي كه از پرشيا بلند شه!
نظرات خوانندگان:
| Name : علی | E-Mail : mokhtarister@gmail.com | URL : | Date : |
| سلام | |||
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟