این مطلب از وبلاگ قدیمی دستنوشته ها به این صفحه منتقل شده است.
دوران دبيرستان دبيري داشتم كه مي‌گفت دو گروه از دانش‌آموزا هيچ وقت از ياد معلم‌ها نميرن : يكي دانش‌آموزاي خيلي خوب و يكي دانش‌آموزاي خيلي بد.
از وقتي اومدم اينجا سعي مي‌كنم هر روز روزنامه بخونم. اينجوري هم براي بهبود زبانم خوبه، هم براي آدمي كه نمي‌تونه بيخبر از اخبار زندگي كنه! از همه مهمتر اينكه خرجي هم نداره ! اينجا روزنامه‌هايي هست كه بصورت رايگان توزيع مي‌شه و هزينه‌ها‌شو نو از آگهي‌ها تأمين مي‌كنن. البته مطمئن نيستم اما فكر مي‌كنم بعضي‌هاشون كمك‌هاي دولتي هم مي‌گيرن. دو تا از اين روزنامه‌ها در تورنتو واقعا مطالبش خوبه و همش هم آگهي نيست. اخبار تورنتو، كانادا و اخبار جهان رو داره و همين طورمطالب تفريحي مثل سينما و ورزش و ... . اينا(24 Hours) و (Metro) هستن. بقيه‌شون ارزش خوندن ندارن و بيشترشون آگهي‌ان. ضمنا كلي مجله ايراني هم هست كه همه رايگانه و البته متأسفانه به جز دو يا سه‌تاشون بقيه شديداً آبدوغ‌خياري اند.
اما منظور از اين حرفا، تقريبا هر سه- چهار روز يك بار حداقل يك خبر از ايران توي روزنامه‌هاي كانادايي مي‌شه ديد و اين واقعاً نسبت به كشورهاي ديگه ركورد خيلي بالاييه. اما خبرهايي كه هست از جنس اون گروه دوميه كه اون دبير سابقم مي‌گفت! هنوز هيچ خبري نديدم كه بشه بهش افتخار كنم و با غرور به همكلاسي‌ها و همكارهاي غير ايراني نشون بدم و بگم ببينين اينه! بيشتر سعي مي‌كنم صداشو در نيارم و اگر هم از طرف كسي حرفي شد يك جوري توجيه كنم و يا در واقع ماست‌ماليش كنم!
امروز 29 نوامبر روزنامه هاي كانادا 2 تا خبر از ايران داشتن با عكس و تفصيلات كه يكيش بدجوري باعث شرمندگي بود! خبر اول كه با عكس پرزيدنت خاتمي در كنار هوگوچاوز چاپ شده بود، در مورد اين بود كه بالاخره ايران يك روز مونده به مهلت آژانس اتمي پذيرفت كه غني‌سازي رو متوقف كنه! و دوميش كه با اين عكس تزئين شده بود، خبر ثبت نام چهار هزار ايراني در يگ گروه براي حمله‌هاي انتحاري با سه انتخاب بود : حمله به آمريكايي‌ها در عراق، حمله به اسرائيلي‌ها، و كشتن سلمان رشدي و زير اين عكس كه آسوشيتدپرس منتشر كرده نوشته زنان ايراني اطلاعيه‌هاي مربوط به آمادگي براي شهادت در اين ثبت‌نام را در يك راهپيمايي در تهران مي‌خوانند!
در مورد اين خبر بين چند تا از دانشجوهاي هندي و آفريقايي صحبت شد. يكي از آفريقايي‌ها گفت بعد از عراق بوش ميره ايران! منم كه رگ وطنيم بالا زده بود گفتم نه! ايران با عراق خيلي فرق مي‌كنه
از وقتي اومدم اينجا سعي مي‌كنم هر روز روزنامه بخونم. اينجوري هم براي بهبود زبانم خوبه، هم براي آدمي كه نمي‌تونه بيخبر از اخبار زندگي كنه! از همه مهمتر اينكه خرجي هم نداره ! اينجا روزنامه‌هايي هست كه بصورت رايگان توزيع مي‌شه و هزينه‌ها‌شو نو از آگهي‌ها تأمين مي‌كنن. البته مطمئن نيستم اما فكر مي‌كنم بعضي‌هاشون كمك‌هاي دولتي هم مي‌گيرن. دو تا از اين روزنامه‌ها در تورنتو واقعا مطالبش خوبه و همش هم آگهي نيست. اخبار تورنتو، كانادا و اخبار جهان رو داره و همين طورمطالب تفريحي مثل سينما و ورزش و ... . اينا(24 Hours) و (Metro) هستن. بقيه‌شون ارزش خوندن ندارن و بيشترشون آگهي‌ان. ضمنا كلي مجله ايراني هم هست كه همه رايگانه و البته متأسفانه به جز دو يا سه‌تاشون بقيه شديداً آبدوغ‌خياري اند.
اما منظور از اين حرفا، تقريبا هر سه- چهار روز يك بار حداقل يك خبر از ايران توي روزنامه‌هاي كانادايي مي‌شه ديد و اين واقعاً نسبت به كشورهاي ديگه ركورد خيلي بالاييه. اما خبرهايي كه هست از جنس اون گروه دوميه كه اون دبير سابقم مي‌گفت! هنوز هيچ خبري نديدم كه بشه بهش افتخار كنم و با غرور به همكلاسي‌ها و همكارهاي غير ايراني نشون بدم و بگم ببينين اينه! بيشتر سعي مي‌كنم صداشو در نيارم و اگر هم از طرف كسي حرفي شد يك جوري توجيه كنم و يا در واقع ماست‌ماليش كنم!
امروز 29 نوامبر روزنامه هاي كانادا 2 تا خبر از ايران داشتن با عكس و تفصيلات كه يكيش بدجوري باعث شرمندگي بود! خبر اول كه با عكس پرزيدنت خاتمي در كنار هوگوچاوز چاپ شده بود، در مورد اين بود كه بالاخره ايران يك روز مونده به مهلت آژانس اتمي پذيرفت كه غني‌سازي رو متوقف كنه! و دوميش كه با اين عكس تزئين شده بود، خبر ثبت نام چهار هزار ايراني در يگ گروه براي حمله‌هاي انتحاري با سه انتخاب بود : حمله به آمريكايي‌ها در عراق، حمله به اسرائيلي‌ها، و كشتن سلمان رشدي و زير اين عكس كه آسوشيتدپرس منتشر كرده نوشته زنان ايراني اطلاعيه‌هاي مربوط به آمادگي براي شهادت در اين ثبت‌نام را در يك راهپيمايي در تهران مي‌خوانند!
در مورد اين خبر بين چند تا از دانشجوهاي هندي و آفريقايي صحبت شد. يكي از آفريقايي‌ها گفت بعد از عراق بوش ميره ايران! منم كه رگ وطنيم بالا زده بود گفتم نه! ايران با عراق خيلي فرق مي‌كنه
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟