دو روز پیش (8 سپتامبر) همزمان در 11 شهر اروپا و تورنتو یک راهپیمایی بر علیه به رسمیت شناختن قانون شریعه در دادگاه های استان انتاریوی کانادا، اینجا یعنی مرکز اونتاریو هم برگزار شد. من خودم نتونستم برم و از نزدیک ببینم اما اونچه که از اخبار معلوم شد این بود که این اعتراض که توسط مسلمون های مقیم تورنتو برگزار شد درواقع بیشتر توسط ایرانی های زخم خورده از قانون شریعه سازماندهی شده بود و چند تا از فعالان حقوق بشر و حقوق زنان در این برنامه سخنرانی کردن.
انتاریو استان عجیب و غریبیه و البته خیلی مهم و تأثیر گذار. پایتخت کانادا (اوتاوا) و مهمترین شهر کانادا(تورنتو) توی این استانه و بخش اعظمی از درآمد کشور از اینجا تأمین میشه. در برقراری یک سری حقوق عجیب و غریب هم همیشه پیش قدم بوده. قضیه قانونی کردن ازدواج همجنس ها رو که قبلاً زیاد در موردش چیز نوشتم. این قضیه دادگاه های خاص هم چون قبلاً برای بومیان سرخپوست که اینجا بهشون می گن Indian و همیطور برای یهودی ها و کاتولیک ها وجود داشته،وقتی گروه های اسلامی درخواست کردن، مورد موافقت واقع شده و اگر بخوان باهاش مخالفت کنن نمی دونن با اون قبلی ها چه کار کنن.
دیروز با یک حقوقدان سیاهپوست توی محل کار در همین مورد صحبت می کردم و ازش پرسیدم که طبق این قانون همه مسلمونا باید دعواهاشونو به این دادگاه ها ببرن؟ که گفت نه این به میل خود شخصه اما نکته ای که اونو خیلی وحشتناک کرده اینه که اگر زنی تقاضای طلاق کنه شوهرش می تونه اونو مجبور کنه به دادگاه اسلامی برن و در اینصورت طبق قانون شریعه زن باید به شوهرش صدهزار دلار بپردازه!
کانادا کشوریه که بالاترین حقوق رو زنان دارن. قوانین به طور وحشتناکی ازحقوق زن دفاع میکنه. حتی در ریز ترین مسایل. مثلاً از ساعت 9 شب به بعد خانم های تنها می تونن ازراننده اتوبوس ها بخوان هرجا که بخوان پیادشون کنه و مجبور نیستن تا ایستگاه صبر کنن.
یکی از سخنران های ایرانی توی این مراسم گفته بود بااین قانون، من احساس می کنم در ایران زندگی می کنم نه در تورنتو و یکی دیگه استاندار انتاریو رو متهم به طالبانی بودن کرده بود!(یاد شعارهایی که توی ایران بر علیه انصارحزب الله یی ها می دادیم به خیر: طالبان حیا کن مملکتو رها کن!)
خبر این برنامه رو از بی بی سی بخونین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟