پنجشنبه، آبان ۱۷، ۱۳۸۶

فیض اجباری

سال‌های اول بعد از انقلاب برای اینکه همه امت حزب‌الله به فیض اجباری نماز جمعه برسند، سینماها تا بعداز ظهر تعطیل بودند(حداقل در مشهد که اینجوری بود)، تلویزیون ساعت 2 برنامه‌هاشو شروع می‌کرد، تنها برنامه شاد و سرگرم‌کننده رادیو، "صبح جمعه با شما" رأس ساعت یازده باید تموم می‌شد. این شرایط بعد از نوشیدن جام زهر، کم‌کم از یادها رفت تا اینکه دو روز پیش اتفاقی در این شهر ما افتاد که همه اون خاطرات رو برای من زنده کرد:

این یکشنبه در کانادا Remembrance Day (که من روز یادمان ترجمه کرده بودمش!) همزمان شده با یک مسابقه فوتبال حساس بین تیم‌های مونتریال و وینی‌پگ (البته نه از اون فوتبال‌هایی که ما می‌شناسیم، در واقع یک بازی وحشیانه که فکر می‌کنم ما بهش می‌گیم فوتبال آمریکایی). طبق قانون استان منیتوبا در این روز برگزاری هر نوع مسابقه ورزشی، کنسرت و حتی نمایش فیلم تا ساعت یک بعد از ظهر ممنوعه. حتی مردم اجازه ندارند بین ساعت 9 تا 1 برای چنین برنامه‌هایی آماده بشن. این مسابقه برای ساعت 12 برنامه‌ریزی شده بود و بعد از جنجالی که به پا شد به ساعت یک موکول شد. بعضی از طرفداران تیم‌ها هم در مصاحبه‌هایی در CBC به اینکه دولت برای اون‌ها تعیین کنه که چه کار کنن و چه کار نکنن، اعتراض می‌کردند و از اونطرف بعضی از خانواده‌ها هم می‌گفتند دوست ندارند در این روز بچه‌هاشون دو تا انتخاب داشته باشن. باید همه در کلیساها برای بزرگداشت کشته‌شدگان جنگ جمع بشن. با وجود این قانون، بعضی از رستوران‌داران و صاحبان بارهای اطراف استادیوم گفتن که زودتر از ساعت یک مغازه‌هاشونو باز می‌کنند. CBC نوشته که با این کار احتمالاً پلیس‌ها رو به در مغازه‌هاشون خواهند کشید. قرار شده قبل از شروع مسابقه یک دقیقه سکوت اعلام شه و همینطور بازیکنان روی کلاه‌های ایمنی شون گل‌های قرمز مشهور به پاپی که سمبل این روزه رو نصب کنند. عین مسابقه‌ فوتبالی که توی ماه‌رمضون در ایران در برگزار شد و قبل از شروع مسابقه برنامه دعا و عزاداری از بلندگوها پخش شد! ظاهراً آسمون همه جا همین رنگه...


حالا که یادی از "صبح جمعه با شما" شد، آهنگ تاکسی رو با صدای گوگوش از صبح جمعه با شمای قبل از انقلاب بشنوید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر شما چیست؟

دیدار با خانم نویسنده

سه‌شنبه این هفته، ۲۱ ماه مه ۲۰۲۴ روزی ماندگار و استثنایی در زندگی من بود. در صد و چند کیلومتری پاریس، در روستایی که کوچه‌هایش از شدت اصالت ...