سه‌شنبه، بهمن ۰۴، ۱۳۸۴

محافظه کارها انتخابات رو بردن


همونطور که پیش بینی می شد، متأسفانه محافظه کارها، اکثریت کرسی های پارلمان رو بدست گرفتن و بنابراین رهبر حزب پیروز یعنی استیفن هارپر، نخست وزیر کاناداست. دیشب ساعت 9:30 پایان مهلت انتخابات بود و از 9:35 روی خیلی از کانال های تلویزیونی نتایج لحظه به لحظه انتخابات ثبت میشد. برای ماها که تصورمون از شمارش آراء، همون صحنه هاییه که از تلویزیون زمان انتخابات خودمون دیدیم، یعنی شمردن دستی برگه های رأی بانظارت چند نفر دیگه و اینکه بعد از چند روز نتایج اعلام شه، دیدن نتایج انتخابات درست از 5 دقیقه بعد از پایان مهلت رأی گیری خیلی هیجان انگیز بود. چند دقیقه اول نتیجه ها به نفع لیبرال ها بود اما زمانی که نتایج شهرهای بزرگ اضافه شد فاصله ای در حدود 20 کرسی بین دو حزب اصلی تا آخر حفظ شد. حدود 12 شب نتایج نهایی اعلام شد. هر کانالی به شکلی نتایج رو نشون میداد و مشخص بود که با وجودی که همه از یک دیتابیس استفاده میکنن، اما نرم افزارهای مختلفی برای نمایش و تحلیل لحظه به لحظه استفاده می کنند. نتایج هر استانی که کامل میشد، نمودارهای تحلیلی مقایسه دوره قبلی انتخابات بااین دوره هم نمایش داده میشد. خلاصه خیلی هیجان انگیز بود. CBC که شاید بشه بهش خواهرخونده BBC گفت، روی سایتش با یک برنامه Flash کرسی های پارلمان رو که در تصرف احزاب مختلف دراومده با آمار و نمودار و تحلیل های مختلف به شکل فوق العاده زیبایی نشون میده.
پل مارتین اعلام کرد که از رهبری حزب لیبرال کناره گیری می کنه و هارپر هم گفت:" دوباره می سازمت وطن!" هارپر قول داد که فوراً مالیات GST رو یک درصد کم کنه و بعد از مدتی یک درصد دیگه تا اینکه به تدریج به حذف کامل GST که قولش رو داده بود برسه. (تفسیر بی بی سی فارسی رو البته اگه توی ایران فیلتر نشده باشه اینجا بخونین)




دیروز توی شهر، هیچ چیز خاصی که نشون بده داره یک انتخابات مهم برگزار میشه، دیده نمیشد. وقتی مقایسه می کردم با روزهای آخر هر انتخاباتی توی ایران که در و دیوار پر از آگهی های انتخاباتی میشد و توی پیاده روها مرتب بهت بروشورهای کاندیداهارو میدادن و البته سطح خیابون ها و دیوارهای شهر بعد از انتخابات باید کلی پاکسازی و نظافت میشد، اینجا اصلاً به این شکل نیست. بروشوهای کاندیداها رو صبح به صبح میشد توی صندوق پستی که هر کسی جلوی خونه اش داره پیدا کرد. بعضی از خونه ها هم که می خواستن طرفداری از کاندیدا یا حزب خاصی رونشون بدن، یک تابلوی فلزی از طرف همون حزب توی چمن های جلوی خونه شون گذاشته بودن و از پوستر و پلاکارد توی خیابون ها و در و دیوار هم اصلاً خبری نبود (یعنی توی تورنتو که من ندیدم). ضمناً حال می کنین از صفحه تلویزیون عکس گرفتم؟


البته محافظه کارها چون حداقل مورد نیاز رو بدست نیاوردن یک دولت اقلیت (Minority) تشکیل میشه یعنی وزرایی از احزاب دیگه هم توی کابینه خواهند بود. هنوز از قوانین انتخاباتی اینجا درست سردرنیاورم. مثلاً نمی فهمم چطور میشه که حزب نئودموکرات NDP که تعداد رأی بیشتری آورده چرا تعداد کرسی کمتری توی پارلمان بدست آورد؟ خیلی خوبه اگه کسی میدونه کامنت بزاره.


اشتباه نشه توی این عکس استیون هارپر داره با انگشت های شستش علامت موفقیت و پیروزی میده نه بیلاخ به پل مارتین! اینجا انگشت بیلاخ دادن یک انگشت با شست فاصله داره!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر شما چیست؟

توضیحی درباره مستند فرزندانقلاب

--> همانطور که بارها توضیح‌ داده‌ام این مستند محصول بی‌بی‌سی فارسی است و نقش من همانطور که در تیتراژ فیلم آمده محقق و یکی...