فقط ده روز دیگه تا انتخابات کانادا مونده و حجم تبلیغات تلویزیونی احزاب خصوصاً دو حزب اصلی، لیبرال و محافظه کار داره بیشتر میشه. آگهی های تلویزیونی انتخاباتی این دو حزب، واقعاً برای من باورنکردنی بود. تقریباً در بیشتر این آگهی ها دو حزب فقط در حال خراب کردن همدیگه هستن. اون هم به طور مستقیم و با اسم بردن و نشون دادن رهبرهای حزب ها. لیبرال ها بیشتر روی حمایت آمریکا و در واقع بوش از محافظه کارهای کانادا انگشت گذاشتن و از اون به عنوان یک ضد تبلیغ بر علیه اونا استفاده می کنن. مثلاً عکسی وحشتناکی از چشمهای "استیفن هارپر" رهبر محافظه کارها رو گذاشتن و گوینده روش توضیح میده که:
"چه کسی به هارپر پول داده که بالا برود؟ مانمی دانیم. او هم از پاسخ دادن طفره میرود. ما می دانیم او خیلی با دست راستی های آمریکا نزدیک است. آنها پول دارند. ممکن است آنها کمک کرده باشند. ما نمی دانیم. او هم نخواهد گفت!"
در یک آگهی مشابه دیگه گوینده به نقل از "واشنگتن پست" دوم دسامبر 2005 میگه:
"کانادا ممکن است رهبری را انتخاب کند که بیشترین طرفداری از آمریکا را در جهان غرب دارد. هارپر طرفدار جنگ عراق، مخالف قرارداد کیوتو و از بعد اجتماعی محافظه کار است. بهترین دوست جدید بوش، تصویری برای رهبر خارجی ایده آل اوست. پیروزی هارپر، لبخندی روی صورت جورج دبلیو بوش خواهد بود.
خوب، حداقل یک نفر خوشحال خواهد بود! نه؟"
از اون طرف محافظه کارها آگهی های مشابهی دارن و بیشتر انگشت اتهام به رسوایی های مالی لیبرال ها گذاشتن. مثلاً در یک آگهی "پل مارتین" رو با چهره سیاه و سفید وحشتناکی نشون میدن و گوینده میگه:
" مارتین میگوید لیبرالها فاسد نیستن، اما نام او در لیست بررسی یک رسوایی مالی است. مارتین میگوید میخواهد به وضع مؤسسات درمانی خصوصی که با دلار آمریکایی کار می کنند، رسیدگی کند. اما خود او شخصاً به کلینیک خصوص می رود و ..."
توی انتخابات در ایران، اگرچه در واقع کاندیداها همدیگر از راه های غیر مستقیم تخریب می کردن، اما حداقل قانون هایی داشتیم که اجازه اینجور تبلیغات غیر اخلاقی (حداقل از نظر من غیراخلاقی) رو نمیداد. واقعاً انتظار چنین چیزی رو در یک جامعه متمدن نداشتم. اگرچه وقتی اینجوری به قضیه نگاه میکنم که مثل همه چیز این ملت که رک و بی تعارف و مستقیم هستن، و از اونجا که تخریب شخصیت در عمل توی انتخابات چه ایران باشه چه کانادا و چه هرجا غیر ممکنه!، اینجا هم به جای رودرواسی و با کنایه حرف زدن، همون حرفها رو مستقیم می زنن، خیلی هم بد نیست!
نظرسنجی ها نشون میده از اول ژانویه لیبرال ها نسبت به محافظه کارها دارن محبوبیتشون رو از دست میدن و بر اساس آخرین نتایج مربوط به 11 ژانویه، محافظه کارها 9 درصد جلوترن. اینجا روکلیلک کنین تا نمودار نظرسنجی های روزانه انتخابات رو از CBC ببینین.
من به دو دلیل ترجیح میدم لیبرال ها برنده شن. اول اگه با شرایطی که داره برای ایران پیش میاد با تصمیم های غیرمسئولانه دولتمردان مریض الاحوالمون، جنگی پیش بیاد، دولت محافظه کار کانادا پشت آمریکا قطعاً نیرو اعزام میکنه. و دوم اینکه دولت لیبرال برای مهاجرها خیلی بهتره و منافع اونارو خیلی بیشتر در نظر میگیره. اگرچه این احتمال هم زیاده که باز هم یک دولت اقلیت (Minority) بوجود بیاد که عملاً کار زیادی ازدستش برنیاد!
____________________________________________________
بعد از تحریر:
شلوان، رئیس کالج CCBC کالج نمی دونم سابق یا فعلی (واقعاً نمی دونم بالاخره تکلیف ما دانشجوهاش چی میشه!) از موقعیت انتخابات کانادا استفاده کرده و یک کلیپ تبلیغاتی برای طرح PPL (معلمان بدون مرز) ساخته و توی اون بااشاره به سابقه این طرح، میگه که رهبران احزاب مختلف از این طرح انساندوستانه غیرانتفاعی(!) حمایت کردن، اما هنوز حمایت پل مارتین رو نداره و از مردم می خواد که حالا خودتون انتخاب کنین! (برای دیدن این کلیپ اینجا رو کلیک کنین)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما چیست؟