"هیدمایر شوارمر" زنی آلمانی است که مدعی است سیزده سال است که پول را از زندگی خود حذف کرده و بدون پول زندگی میکند. "زندگی بدون پول" عنوان فیلم مستندی است که دوربینش، این زن 69 ساله را در زندگیاش و سفرهایی که دعوت میشود تا در مورد این شیوه زندگی و نظراتش صحبت کند، همراهی میکند. این فیلم را دیشب در دانشگاه وینیپگ دیدم.
هیدمایر که خود را یک معلم و رواندرمان در زندگی سابقش معرفی میکند مدعی میشود که سیزده سال پیش آپارتمان و همه دار و ندارش را رها کرده و وسایل ضروری زندگیاش را در چمدانی گذاشته و در سفر و در خانههای دوست و آشنایانش و گاهی هم غریبههایی که میخواهند از او حمایت کنند زندگی کرده است. او معتقد است امروزه پول جای بسیاری از ارزشهای انسانی را گرفته و اکنون زمان آن رسیده که با حذف پول یک زندگی بدون استرس را شروع کرد که در آن آدمها نیازها و دارو ندار خود را با یکدیگر داد و ستد میکنند و در ازای کارهایی که برای دیگران انجام میدهند چیزهای ضروریشان را دریافت کنند.
در فیلم میبینیم که او به همراه گروههایی که میخواهند این شیوه زندگی را آزمایش کنند ( که جالب است همیشه یا زنان هم سن و سال این خانم هستند و یا دختران جوان دانشجو) به فروشگاهها میروند و از آنها تقاضای کمک غیر نقدی میکنند. مثلاً از یک نانوایی نانهای مانده از روز قبل را میگیرند و در ازای شستن زمین یک فروشگاه خوراکیهای رایگان میگیرند و بعضی از خوراکیها را با خوراکیهایی دیگری در فروشگاههای دیگر معاوضه میکنند. در میدان تره بار میگردند و سزیجات باقیمانده و قابل مصرف را برمیدارند.
در بخشی از این فیلم، این خانم به مدرسهای در ایتالیا میرود تا برای دانشآموزان صحبت کند و به سوالات آنها پاسخ دهد. پسربچهای ده – دوازده ساله جسورانه میگوید: " او بدون پول زندگی نمیکند، با پول دیگران زندگی میکند!"
به نظرم این حرکت با هدف جلب توجه مردم به بازگشت به ارزشهایی غیر از پول به عنوان یک حرکت سمبولیک میتوانست قابل احترام باشد اما از آنجا که خانم شوارمر مدعی است که وقت آن رسیده که مفهوم پول را ازسیستم اداره کشورها حذف کرد و همه به شیوه او زندگی کنند، مضحک است.
گروهی از فعالان همفکر با این خانم در شهر ما هم در مراسم دیشب حضور داشتند که تلاش داشتند البته با شیوههای معقولتری مثل تشویق مردم به کاشت سبزیجات و میوههای موردنیازشان در حیاط خانههایشان و گسترش فرهنگ معاوضه، وابستگی آنها را به پول کمتر کنند و یا معاملات را محدود به تولیدکنندگان و مزارع محلی کنند. گروه دیگری هم با ارایه برنامه "اشتراک اتومبیل " به دنبال پایین آوردن هزینههای زندگی با به اشتراک خریدن ماشین برای یک گروه از مردم بودند. از شرکت کنندهها هم خواسته شده بود که با آوردن خوراکی و تقسیم کردن و معاوضه آنها با یکدیگر این مفهوم را تجربه کنند.
دوستی که با هم فیلم را دیدم این داستان را نوعی گدایی مدرن توصیف میکرد و دوست دیگری معتقد بود این آدمها چون هیچوقت مفهوم بی پولی برای عمل جراحی بچهشان که با مرگ دست و پنجه نرم میکند را نداشتهاند حالا خوشی زیر دلشان زده است!
این خانم و این فیلم وبسایتی هم دارند که میشود دی.وی.دی این فیلم را اینترنتی از آن خرید البته باید بابت آن پول بدهید! 20 دلار و نمیشود مثلا تخم مرغ بیاورید و دی.وی.دی بگیرید! هرچند در وبسایت قید شده که این پول برای تأمین هزینه ساخت فیلم است و شما میتوایند در حد توان خود پرداخت کنید.
صفحه فیسبوک این فیلم: +
سلام دوست عزیز
پاسخحذفچند روزی است که با وب شما آشنا شدم و مرتب دنبالتان هستم!
فقط یادم رفت تو مسابقه بهتون رای بدم
مطلب جالبی بود، هر جند به نظر من هیچ وقت یه ادم فقط و فقط به خاطر کمک به بشریت از این کار ها نمی کنه، یکی از دلایل زیادش، جلب توجه است
مرسی
ممنون.
پاسخحذفye kam adamo yade franchescoye gheddis mindaze
پاسخحذفیادم باشه یه بوته گوجه فرنگی برات بیارم. در عوض، نیم کیلو بادام زمینی بده یا یه چیزی بده که معاوضه همسنگ باشه
پاسخحذفموافقی؟
:))
سلام
پاسخحذفمن بهنام هستم. دانشگاه مک مستر درس خوندم و حالا باید برای کار بیام وینی پگ. می خواستم در مورد نحوه پیدا کردن یه اتاق باهاتون مشورت کنم. اگه لطف کنید و اجازه بدید باهاتون تماس بگیرم، ممنون می شم. ایمیل من:
behnam.naderi.zand@gmail.com
با سپاس